Deveye sormuşlar…

Merhabalar,Sıcak hava
Yükselen tansiyon
Bir yığın başka iş
Tüm bunlar yazımızın biraz gecikmesine neden oldu. Herkesten özür diliyor, kaldığımız yerden devam ediyoruz. Türkiye’de faaliyet gösteren “kelle avcıları”yla ilgili bazı yurtdışı kaynaklardan bilgi vereceğimizi söylemiştik. İngilizce bilenler –ki BT Dünyası okurlarının çoğunun bildiğini tahmin ediyorum– doğrudan kendileri kontrol edebilirler http://www.asktheheadhunter.com adresinden

“İş aramakla ilgili bugüne kadar bildiğiniz her şey yanlış” diyorlar, temel kavramların başında
Ve binlerce kişinin rüyası olan “yeşil” cenneti –dolarlar ve sosyal güvenlik kartı– Amerika’nın istihdam sisteminin bozuk olduğunu iddia ediyorlar. O zaman vay Türkiyemin haline
İş aramakla ilgili birçok korku hikayeleri varmış. Bir de buraları görseler, dudakları uçuklar herhalde
Hikayeleri şöyle bir sıralayacak olursak; iş arayan biri Kansas’taki bir şirket aracılığıyla 3000 değişik şirkete özgeçmişini yolluyor ve bu hizmet karşılığı da iyi bir ücret ödüyor. Peki sonuç ne? Adamcağız neden bir yanıt bile alamadığını merak ediyor. Bir başka örnek –ki bu ülkemizde bulunan özrü kabahatinden büyük kellecileri pek sevindirecek– birçok kapıdan çevriliyor. Suçu başvurulan iş için çok fazla donanımlı olması
Peki neden istenmiyor? Çünkü işveren, bu çalışanın yeni bir iş bulduğunda kolaylıkla ayrılabileceğini düşünüyor. Üçüncü örnek ise, bir sigorta müfettişinin iş aramasıyla ilgili
Düzinelerce görüşmeye çağrılmış. Şimdilik haftada üç görüşmeye gitmeyi planlıyor. Sonuç: Hala ciddi bir geri dönüş yok!

Ve şirketlerde kerameti kendilerinden menkul, “İnsan Kaynakları Yöneticileri”, hatta Taş Fırın Erkeği’nin tanımıyla “Personel Müdürleri” suçlanıyor sonra. Doğrusu kellecilerle bu konuda aynı fikirde olduğumu itiraf edeceğim. Nice “İdare Amiri”nin –kesinlikle idare amiri olarak görevlerini başarıyla icra edenleri tenzih ederim– bir gecede “İnsan Kaynakları Yöneticisi” olduğu bu ülkede, işler hala eş, dost, akraba torpiliyle yürüyorsa bu insanların suçu ne?..

Her şeyi rakamlara dökmekte pek usta bir millet olan Amerikalılar, bir iş başvurusunun kaça mal olduğunu da incelikle hesaplamışlar. Bir A4 kağıt, bir zarf ve bir pul. Bunlar 45 cent’e mal oluyor. Yani yaklaşık 700 bin TL gibi bir rakama
Tabii birkaç ek masraf yapabilirsiniz. Mesela, özgeçmişinizi öğle yemeği sırasında karışık bir pizza kutusunun üzerine koyarak, insan kaynakları yöneticisinin masasına yollayabilirsiniz. Dua edin, aç olsun

Geçen gün bir yerde, ilginç bir hikaye okudum bilgelikle ilgili
Yaşlı bir adam ölüm döşeğinde
Başında üç oğlu duruyor. Adam 17 devesi olduğunu, bu develerin yarısını büyük oğluna, üçte birini ortanca oğluna, dokuzda birini de küçük oğluna bıraktığını söylüyor. Adamcağız öldükten sonra çocuklar başlıyor kavgaya. Çünkü 17 ne ikiye, ne üçe ne de dokuza bölünebiliyor. Problemi köyün bilgesine götürüyorlar. Adam, sakalını bir sıvazladıktan sonra, “Peki çocuklar, benim bir devem var, bunu size vereceğim!” diyor. Develer 18 olunca, yarısı olan dokuz taneyi büyük oğul alıyor, üçte biri olan altı taneyi ortanca oğul alıyor ve dokuzda biri olan iki taneyi küçük oğul alıyor. Bakıyorlar ki, herkes payına düşen deveyi aldığı halde, geriye bir deve kalmış. Onu da bilge kişiye götürüp geri veriyorlar. İşte kelle avcıları da buradaki bilge kişi gibi olmalı
Ama deveye sormuşlar, niye boynun eğri diye
Nerem düzgün ki demiş

Tekrar görüşmek üzere hoşça kalın